Dag 20

Dag 20
Vandaag gaan we naar het kustplaatsje Marahau, hier staat een kayak trip gepland langs de kustlijn van het Abel Tasman park. We moeten daar een stukje voor rijden ongeveer 57 km. Daarvoor moeten we wel een berg over. Ik heb al veel bergwegen gezien, maar in N.Z. spannen ze de kroon. Er is geen meter recht in die wegen en super steil en veel doordraai bochten. Geen vangrails aan de lage kant van de weg en maar af en toe een hekje. Kort om een buikpijn weg voor de vrouwen en veel stuur ervaring gewenst voor de chauffeur. Dus over die 57 km doen we ruim een uur. Om half twaalf zijn we bij de kayak verhuur aan gekomen. We moeten even wachten op de boot. Daar komt een tractor aan met een trailer er achter waar een boottaxi op staat. Acht man stapt in de boot en de tractor rijd richting strand. Hier worden nog even 12 kayaks opgeladen en de nodige zwemvesten en peddels. De tractor rijdt het water in en de boot vaart met ons er in de zee op. Na tien minuten varen komen we op een strand aan. Hier wordt alles uitgeladen en gaan wij aan land. We krijgen uitleg over het gebruik van de kayak en krijgen een tweepersoons kayak toegewezen. We varen de zee op en gaan aan de overkant de kust van een eiland bekijken waar vermoedelijk zeehonden zijn. We hebben geluk en zien er een paar. Kayakken is op een rivier of plas wel leuk maar op zee is het zwaar. Vooral als er veel wind staat. We peddelden eerst een stuk in de luwte van de kust tegen de wind in. Voorbij de landtong gingen we met de boten strak naast elkaar liggen. De twee buitenste boten kregen een zeil aan hun peddel (achterste) en de voorste twee moesten het zeil in de hand nemen. Door de peddels de lucht in te steken kreeg de wind vat op het zeil en vlogen we vooruit. Om half vijf waren we weer terug bij de boten verhuur. Bruin gebrand en wit uitgeslagen van het zout, keerden we weer terug naar de lodges.